Na 35 jaar nam Gerrit Brem eerder dit jaar afscheid van zijn werk bij DHL. Ook was hij tot zijn vertrek lid van de communicatiecommissie van ons fonds. We vroegen hem naar zijn ervaringen met pensioencommunicatie en waarom het zo belangrijk is.
‘Met mijn werk bij DHL zat ik in de arbeidsvoorwaardenhoek en dan hou je altijd in gedachten: voor wie doe ik het en hoe gaat dit landen bij de medewerkers? We hebben bij DHL ooit de cao in makkelijke taal herschreven. Die werd daardoor drie keer zo dun en leesbaar! Zo zie ik het ook voor een lastig onderwerp als pensioen. Dat moet je echt begrijpelijk en leesbaar maken. Met het nieuwe pensioenstelsel in zicht, wordt dat nog belangrijker. Zeker als je pensioen straks meer afhangt van wat er speelt op de beurzen. Mensen moeten voor hun pensioen dan meer van de hoed en rand gaan weten.’
‘Het blijft daarbij wel een uitdaging om pensioen sexy te maken, zodat mensen meer interesse gaan tonen. Ook is een terugkerende vraag hoe je mensen het beste bereikt: op sociale media, via een scherm in de kantine of toch via de krant? Dat is voor iedereen anders en je moet mee met de tijd. Daarom zetten we steeds verschillende communicatiemiddelen in. Vooral jongeren bereiken valt niet mee: die zijn echt niet zo bezig met hun pensioen. Ik kom zelf uit een arbeidersgezin en mijn vader was begin jaren tachtig werkloos. Hierdoor heb ik al vroeg geleerd om te sparen. Elk jaar ging ik met mijn spaarpot naar de spaardag van de bank. Ook bij DHL heb ik toch altijd goed gekeken hoe mijn pensioen ervoor stond. Ik was lang van plan om rond mijn 63ste te stoppen. Op een familiefeestje vroeg iemand me: “Maar Gerrit, maar wat als je nú zou willen stoppen met werken?” Die vraag heeft een zaadje bij me geplant. Er speelde van alles mee; ouders die overlijden, het feit dat je zelf ouder wordt, maar ook dat ik een zwaar hartinfarct heb gehad vier jaar geleden. Mijn partner en ik zijn gaan rekenen en plannen. Toen we zagen dat het kon, hebben we de knoop doorgehakt. Wel zijn we kleiner gaan wonen, verhuisd van het westen naar het platteland in het oosten. Dus je hele leven is opeens totaal anders. En in plaats van een volle werkmailbox, staan er nu elke ochtend tien opdrachten klaar in mijn moestuin-app!
Nu ik weg ben bij het fonds kijk ik met enige trots terug dat we met het hele team steeds dat onderwerp pensioen weer begrijpelijk hebben weten te maken voor iedereen. Mijn rol was bescheiden hoor, ik heb vooral meegedacht als onderdeel van het grote geheel. Dat heb ik altijd erg leuk gevonden. Na 35 jaar in het bedrijfsleven wil ik me nu meer gaan richten op vrijwilligerswerk, om zo meer voor de maatschappij te kunnen doen.'