Graag maak ik van de gelegenheid gebruik om mij aan onze deelnemers voor te stellen. Velen kennen mij denk ik niet. Dit komt door het feit dat ik bijna 35 jaar geleden (laatste functie districtsdirecteur VGL in Amersfoort) bij het bedrijf ben vertrokken. Onder de actieve deelnemers, maar zelfs ook onder de gepensioneerden, zullen weinig bekenden van mij rondlopen.
Enkele personalia: ik ben 46 jaar getrouwd met Josephine, heb 2 stiefkinderen en 3 kleinkinderen. Ik heb bedrijfseconomie gestudeerd in Tilburg.
Bestuur PST
Ik ben 4,5 jaar als bestuurslid verbonden aan PST namens de gepensioneerden. Dus niet voor de gepensioneerden. Dat betekent dat ik als gepensioneerde zitting heb ik het bestuur, maar daarin niet alleen gepensioneerden vertegenwoordig. Bij besluiten weeg ik de belangen van alle deelnemers mee. Dit is een belangrijk uitgangspunt in de Nederlandse pensioenwereld: de bestuursleden dienen ieder, en in gezamenlijkheid, zorg te dragen voor een evenwichtige besluitvorming. Daarbij worden de belangen van de te onderscheiden groeperingen ( actieve deelnemers, gepensioneerden en slapers) goed afgewogen. Ik ben begin dit jaar voor een tweede periode van 4 jaar benoemd.
Eén van de reünistenclubs van de oude VGL-organisatie heeft mij voorgedragen. Mijn belangrijkste overweging om ja te zeggen was: wat een voorrecht om op je 65e nog met een volledig nieuwe uitdaging, met nieuwe mensen en problematiek bezig te mogen zijn!! Na veel cursussen, e-learning en luisteren ontving ik na 9 maanden een verklaring van geen bezwaar van de Nederlandse Bank ontvangen en ben ik door het zittend bestuur aangenomen.
Naast bestuurslid in algemene zin (en toehoorder bij de beleggingsadviescommissie) heb ik mij de laatste jaren met enkele collegae beziggehouden met de opzet en verdere professionalisering van de risicomanagement-functie binnen PST.
Iedereen die aan zijn of haar pensioen denkt (zo er al aan gedacht wordt) denkt aan een geldbedrag dat vanaf leeftijd x maandelijks is of wordt uitgekeerd en dat zo mogelijk meebeweegt met de prijsontwikkeling (indexeren). Om dit voor elkaar te krijgen moeten de binnenkomende premies zodanig belegd worden dat de kans om zo optimaal mogelijk is dit voor de langere termijn voor onze deelnemers waar te maken. Als spiegelbeeld bij dit proces geldt dat het risico dat dit niet lukt, zo minimaal mogelijk is moet zijn; e.e.a. passend binnen de missie zoals PST die heeft vastgelegd. Overigens 0% risico bestaat niet en zou erg dom zijn. Je weet dan 100% zeker dat je bovengenoemd resultaat niét zult halen.
Samen met twee collega’s en 1 externe risicomanager vormen wij de risicomanagement-commissie (RMC) van PST. Daarmee voldoen we aan allerlei wettelijke bepalingen en voorschriften van de toezichthouder. Verder zijn wij met name de natuurlijke counterpart voor de beleggingsadviescommissie en ook andere gremia binnen PST. Dit betekent in de praktijk dat alle voostellen aan het bestuur waar een risico-element aan is verbonden, door de RMC vooraf worden voorzien van een risico-opinie. Dit lijkt allemaal wat ambtelijk, maar we beheren inmiddels een kapitaal van €1,2 miljard. Dat is geld van onze deelnemers. Dit vereist een uiterst zorgvuldige besluitvorming waarbij alle aspecten worden meegenomen. Natuurlijk leidt dit soms tot tegenstellingen, maar uiteindelijk blijken we in staat om bijna alle besluiten op basis van unanimiteit te nemen.
Een volgende blogger kan misschien een sfeerbeeld geven van een bestuursvergadering.
Harry van der Eerden